"ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ " Όμιλος Προστασίας Περιβάλλοντος και Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς Νήσου ΛΗΜΝΟΥ

Οκτώβριος 2014           

Ο Όμιλος ΑΝΕΜΟΕΣΣΑ έλαβε δύο επιστολές μελών και φίλων του, καθώς και πολλές προφορικές αναφορές από ιδιώτες για την εγκληματική αδιαφορία του Δήμου και της πολιτείας να ελέγξουν την παραλία του Κέρους μέρος ενός σημαντικού συστήματος υγροτόπων, από πλευράς ρύπανσης και χρήσεων. Έτσι, τέλος Αυγούστου επισκεφθήκαμε την περιοχή για να διαπιστώσουμε του λόγου το αληθές.

Δυστυχώς οι αναφορές δεν απέχουν καθόλου από την πραγματικότητα όπως καταδεικνύουν και οι φωτογραφίες που πήραμε. Ο προβληματισμός μεγάλος, αφού για το θέμα αυτό η Ανεμόεσσα έχει ήδη τοποθετηθεί και παρέμβει στις αρμόδιες αρχές με έγγραφα και παραστάσεις, στις οποίες δεν δόθηκε μέχρι σήμερα καμία συνέχεια. Ενδεικτικά αναφέρουμε επιστολή του 2013 με θέμα: Παραλία ΚΕΡΟΥΣ : απαξίωση ενός πολυτιμότατου περιβαλλοντικού και τουριστικού πόρου.

Στόχοι των ενεργειών μας είναι να διατηρήσει η περιοχή τον φυσικό της πλούτο και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, να λειτουργήσει ως πόλος έλξης επισκεπτών και παραθεριστών, στο πλαίσιο όμως μιας βιώσιμης ανάπτυξης, προς το συμφέρον όλων.

Στο πλαίσιο αυτό κρίνουμε αναγκαίο άμεσα να αναληφθούν δράσεις ώστε:

-        να σταματήσει η αυθαιρεσία και να εφαρμοστούν επιτέλους τα μέτρα διαχείρισης του υγρότοπου σύμφωνα με τα προβλεπόμενα (α) από τη μελέτη ΣΧΟΑΠ πρώην Δήμου Μούδρου αλλά και (β) από τον ίδιο τον Κανονισμό Παραχώρησης χρήσης Αιγιαλού-Παραλίας που είχε ψηφιστεί ομόφωνα από το Δημοτικού Συμβούλιο

-        να διασφαλιστεί ο κοινόχρηστος χαρακτήρας της παραλίας,

-        να υπάρξει η αναγκαία μέριμνα για την προστασία του πολύτιμου και ευαίσθητου αυτού περιβάλλοντος από κάθε μορφής ρύπανση που σήμερα εκφράζεται με αυθαίρετες κατασκευές στεγάστρων, χώρων υγιεινής, κλπ. αλλά και με ρήψη απορριμμάτων.  

-        να σταματήσει πλέον το ελεύθερο camping απαγορευμένο από τη σχετική νομοθεσία

-        να σταματήσει η ελεύθερη πρόσβαση τροχοφόρων στην παραλία μέσω κάθετων δρόμων, καταστρέφοντας τις αμμοθίνες και ρυπαίνοντας την παραλία,  

-        να συσταθεί Φορέας Διαχείρισης των περιοχών ΝΑΤURA και των μικρών υγροτόπων της Λήμνου.

-        να προωθηθεί η χάραξη αιγιαλού και παραλίας σε όλο το παραλιακό μέτωπο του Κέρους, μέχρι δηλαδή και την Παναγιά.

Δυναμικά μέχρι σήμερα ενήργησε και το WWF Ελλάδος καθώς, με επιστολή του τον Ιούλιο του 2013 αλλά και πρόσφατα τον Σεπτέμβριο 2014, αναφέρεται στην παντελή έλλειψη μέριμνας της πολιτείας για την περιοχή και την ασύδοτη εκμετάλλευσή της. Αλλά κατά πως φαίνεται και οι οχλήσεις του WWF Ελλάδος αγνοήθηκαν.

Αξιοσημείωτη όμως και εξαιρετικά αισιόδοξη είναι η κινητοποίηση σύσσωμης της κοινωνίας της Παναγιάς, η οποία δια των φορέων της, έντονα διαμαρτυρήθηκε για ανάλογη υποβάθμισης της παραλίας του Ζεματά, διευκρινίζοντας ότι δεν θέλει η παραλία της να γίνει …ένα δεύτερο Κέρος. Για αυτό και πολύ νωρίς ξεκίνησε και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, δηλώνοντας ότι θα προστατέψει τον χώρο της, ακόμη και αν οι υπεύθυνοι αδιαφορήσουν.

Σήμερα ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται, της γενικευμένης αυθαιρεσίας στην παραλία του Κέρους και την ανάγκη να αποτραπεί πλέον η περαιτέρω υποβάθμιση, που κινδυνεύει να είναι μη αναστρέψιμη . Αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν τις απαντήσεις που θα λάβουμε από τη νέα δημοτική αρχή και τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς σχετικά με τα μέτρα και τις ενέργειες που ο καθένας θα αναλάβει για τη διαχείριση του χώρου, τον έλεγχο των χρήσεων και την προστασία ενός πολυτιμότατου αγαθού.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ανεμόεσσας

Ένα ακόμα καλοκαίρι βαίνει στο τέλος του και εμείς εκεί στην άκρη του καλοκαιριού κάνουμε τους απολογισμούς μας αλλά και την προσφορά μας στον επερχόμενο χειμώνα !

Δεν είναι ή ήταν ποτέ εύκολο να αφήσεις το νησί, αισθήματα δύσκολα αναβιώνουν ειδικά στο τέλος αυτής της μαγικής, ευλογημένης  εποχής που τελειώνει ακολουθώντας πανάρχαιους νόμους του σύμπαντος όπου όλα, οι εποχές, εμείς οι άνθρωποι, τα χρονικά μας όρια και περιθώρια έχουν αρχή και τέλος. Και οι εποχές ακολουθούν μια ατέρμονη πορεία εναλλαγής, εμείς πια πορεία ακολουθούμε ? 

Κλείνοντας ένα ακόμα καλοκαίρι στις βαλίτσες μου,  παίρνω  μαζί μου   στην πόλη τοπία που αγάπησα, αναμνήσεις από ηλιοβασιλέματα και ολόγιομα φεγγάρια – πουθενά στη γη δεν υπάρχει για εμάς ηλιοβασίλεμα σαν του Ρωμαίϊκου  γιαλού με φόντο τον Άθω – θάλασσες και παραλίες, σκέψεις και καλημέρες από φίλους, λόγια δεμένα στο μαντήλι, βοήθειες ακριβές σε μια καθημερινότητα τόσο διαφορετική από τις μέρες στο νησί μας.

Μόνο που ο Ρωμαίϊκος γιαλός, ο γιαλός που «προβαλλόμαστε» όλες οι συμμαθήτριες τα βράδια στην πόλη που δεν είχαμε ύπνο, αντί να μετράμε προβατάκια εμείς μετρούσαμε κύματα,   δεν  είχε πια κρυστάλλινα καθαρά νερά, μέρες – μέρες η ρύπανση ήταν φανερή και έντονη, δύσκολο θέμα για έναν γιαλό που αποτελεί το σαλόνι του νησιού, δύσκολο θέμα που η αποχέτευση και ο βιολογικός  βάλτωσαν και εκεί στην γειτονιά μου ήταν μέρες που η ευωδιά των γιασεμιών δεν κατάφερνε να διώξει την αποφορά των λυμάτων,  των βόθρων που ξεχείλιζαν και ήθελαν άδειασμα!